اجرای اندودهای سیمانی/ روش سیمان کاری دیوارهای داخلی

اجرای اندودهای سیمانی داخلی

سیمان و اندودهای سیمانی، بدلیل مقاومت مناسب در برابر رطوبت نسبت به اندودهای دیگر مانند گچ، بیشتر در فضاهایی مورد استفاده قرار می گیرند که میزان رطوبت آن بالاست (مانند فضاهای خارجی، سرویسهای بهداشتی و آشپزخانه ها). ولی امروزه بدلیل وجود مصالح متنوع با مقاومت بالا در برابر رطوبت و ظاهری زیبا، جهت استفاده در فضاهای مرطوب داخلی و خارجی، از اندودهای سیمانی کمتر استفاده می شود.
حال باید دانست، خواص ملات سیمانی مورد استفاه در اندودهای داخلی چگونه باید باشد و این ملات را با چه میزان ماسه و سیمان باید ساخت و چگونه باید آن را اجرا نمود. در این مقاله روش اجرای اندودهای داخلی از جنس سیمان را به همراه نکات اجرایی آن بیان خواهیم نمود.

ملات اندودهای داخلی سیمانی:

ملات ماسه سیمان اندودهای سیمانی، معمولا با ترکیب نمودن، سیمان و ماسه به نسبت یک به چهار (یک قسمت سیمان و چهار قسمت ماسه) ساخته می شود. البته این نسبت با توجه به نوع سیمان قابل تغییر می باشد. به عنوان مثال، در صورت استفاده از سیمان تیپ دو، نسبت فوق صحیح است ولی درصورت استفاده از سیمان تیپ یک این نسبت را می توان 1:3 تغییر داد.
نوع ماسه مورد استفاده در ساخت ملات نیز بسیار مهم است. زیرا در صورت استفاده از ماسه با دانه بندی نا مناسب، نمی توان ملاتی یک دست را بوجود آورد و این مشکل باعث ایجاد خلل فرج در ملات و نچسبیدن آن به سطح خواهد شد. به عبارت دیگر، ماسه باید دارای کیفیتی باشد که بعد از اختلاط با سیمان، ملاتی کاملا خمیری را بتوان تهیه نمود.
گاهی از اوقات جهت ایجاد اندود سیمانی روی سطوح، نیازی به ملات ماسه سیمان نیست، بلکه باید ملاتی کاملا خمیری بوسیله مصالح ریزدانه تولید نماییم. در این گونه مواقع با مخلوط کردن سیمان و پودر سنگ، معمولا به نسبت یک به چهار، ملات خمیری را تهیه می نماییم. این نوع ملات بیشتر جهت اندودهای روی سطوح کاملا مسطح و یا روی توری های رابیتس مورد استفاده قرار می گیرد.

لایه آستر سیمانی:

آسترهای سیمانی عموما جهت ایجاد سطحی کاملا صاف و بدون پستی و بلندی اجرا می گردد. روش اجرای آن نیز مشابه تمامی زیرسازی های دیوارها است. بدین معنا که قبل از هرچیز باید کروم بندی روی سطح مورد نظر اجرا گردد، سپس با توجه به کرومهای اجرا شده، حد فاصل مابین کروم ها بوسیله ملات ماسه سیمان پر خواهد شد. باید به این نکته توجه داشت که حتی المقدور ضخامت ملات لایه آستر بیشتر از 3 سانتیمتر نشود و همچنین درصورت نیاز به سیمانکاری روی سطوحی که صاف هستند مانند سطوح بتنی، قبل از اجرای لایه آستر، بستر مناسب جهت چسبیدن ملات به آن را محیا نماییم. این امر می تواند بوسیله چسباندن توری های مرغی و رابیتس توسط تفنگ های میخ کوب عملی گردد.

لایه رویه سیمانی:

لایه رویه سیمانی، روی سطوح صاف و بوسیله ملات خمیری سیمان و پودر سنگ اجرا می گردد. روش اجرای آن نیز بدین نحو است که پس از ساخت ملات، آن را بوسیله ماله و با ضخامت حدود 5 تا 10 میلیمتر روی سطح می کشند. این ملات بدلیل نازکی، با سرعت زیادی آب خود را از دست می دهد. به همین دلیل قبل از خشک شدن کامل آن، همزمان با پاشیدن آب روی لایه سیمانی اجرا شده (به کمک قلم مو)، سطح آن را توسط تخته ماله های دارای لایه اسفنجی، کاملا صاف و یک دست می کنند.
البته نباید این نکته را فراموش نمود که قبل از اجرای لایه رویه، لایه آستر نباید کاملا خشک شده باشد. زیرا در این صورت، امکان جدا شدن لایه آستر و رویه از یکدیگر وجود خواهد داشت.
در صورت نیاز به اجرای طرح های خاص روی سطح نهایی، این عملیات در همین مرحله انجام خواهد شد.
پس از پایان سیمانکاری، باید سطح آن را حداقل به مدت یک هفته مرطوب نگه داشت تا از ترک خوردن آن جلوگیری بعمل آید.

تحریریه آب و خاک سازان،محمدلطفی،شیراز

برچسب ها :