معماری سبز یا ساختمان سبز

معماری سبز یا دیزاین سبز یک رویکرد در ساخت و ساز است که اثرات مخرب روی سلامت انسان‌ها و محیط زیست را کاهش می‌دهد. معمار یا طراح سبز سعی می‌کند تا با احترام از آب، هوا، و زمین از مواد ساختمانی و ایده‌های پایدار به طرحی برسد که دوستدار طبیعت باشد. معماری سبز یا معماری پایدار در سال‌های اخیر مورد توجه بسیاری از طراحان و معماران جهان قرار گرفته است.

ساختمان سبز که از معماری سبز حاصل می‌شود به سلامت فردی که در آن و در محیط اطراف آن زندگی می‌کند اهمیت داده و با کمک مواد و منابع سبز و تکیه بر انرژی‌های طبیعی از جمله انرژی خورشیدی برای تولید گرما، برق و روشنایی، با بازیافت و استفاده دوباره از ضایعات و در نهایت با یکپارچه‌سازی ساختمان، به حفظ و نگهداری محیط زیست کمک می‌کند.

طراحی سبز عملی است برای حل مشکلات که طی آن منابع طبیعی قبل، بعد و در طول فرآیند تولید و ساخت کمترین آسیب را می‌بیند. به علاوه مصالحی که استفاده می‌شوند باید عمر مفید طولانی داشته و قابل بازگشت به چرخه طبیعت باشند.